Home sweet home..
Door: Lis
Blijf op de hoogte en volg Lisan
06 Januari 2011 | Thailand, Bangkok
En laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen.. Ik kom naar huis. Maandag ochtend 06.00 uur land ik op Schiphol.
Na O&N, wat ik heb gevierd met vriendinnetjes Nikki en Merel (en echt waanzinnig was!) heb ik 2 jan 's ochtends om precies te zijn 09.15u een scooter ongeluk gehad. We zijn zo uit de korte bochten gevlogen in de berm beland. Heel apart en voor ons nog steeds onverklaarbaar.
In eerste instantie stapte ik vrolijk van de scooter en voelde ik me helemaal ok, mijn bestuurder precies hetzelfde, totdat ik iets aan me voet voelde en naar beneden keek. Het scheelde niet veel, of ik was out gegaan. Mijn hele grote teen kon ik door het bloed niet meer zien en ik zag al snel dat het mis was. Het enige wat ik toen nog riep was, 'EHBO! help m'n teen! Auw Auw!'
Een tegemoet rijdende taxi was zo lief mij gelijk bij een kliniek te droppen. Ik verging echt van de pijn.. half hangend in de taxi met m'n voet omhoog over hobbel en slinger weggetjes.
Bij de kliniek hebben ze direct foto's gemaakt en bleek al meteen dat ik 3 tenen had gebroken. M'n grote teen, 2de en 4de teentjes. Daarbij was de mededeling dat, aangezien mijn grote teen open was ik hier niet behandeld kon worden, en er een specialist naar moest kijken. Wat dus betekende dat ik met spoed naar Koh Samui, het naast gelegen eilandje, moest. O help, nu begonnen toch echt de tranen te stromen. In wat voor drama ben ik nu weer terecht gekomen!?
Nikki, ging gelukkig met mij mee en binnen 1,5 uur ambulance, speedboot en ambulance later, lag ik op de ER van Bangkok Samui Hospital.
Ik kreeg flinke prikken(hel!) in m'n teen om te verdoven en vervolgens ging doc aan de knutsel. Want, welk stukje teen hoorde nou waar? Conclusie, m'n teennagel was weg, die had ik ergens in de berm achter gelaten en de rechter helft van m'n teen was ook dusdanig beschadigd dat je m'n teenbot kon zien. Ik herhaal.. je zag m'n teenbot. Hij heeft de wond vervolgens 2 uur geprobeerd schoon te maken en te verwijderen van zand en ander vuil, terwijl ik helse pijnen onderging en liefste Nikki mij zo goed mogelijk probeerde af te leiden. Ik was inmiddels onder het dekentje verdwenen en Nikki zat geregeld met haar neus in mijn teen. Sanp ik ook wel, je ziet natuurlijk niet iedere dag iemand z'n teenBOT! Eindelijk, hij was klaar met gepeuter, alleen helaas pindakaas voor mij heeft hij niet al het zand te pakken gekregen (aangezien het onder m'n bot was verdwenen) en kan dat dus een infectie gaan veroorzaken. Ik moest sowieso 3 dagen in het ziekenhuis blijven. Daarbij krijg ik zware antibiotica via infuus en painkillers.
Inmiddels zijn we alweer 4 dagen verder. Gelukkig is er geen infectie opgetreden na elke dag zorgvuldig schoonmaken van de wond (aaaaaauw!) en ben ik in principe vrij om te gaan. Deze 4 dagen heb ik mega na lopen denken wat ik nou zou gaan doen.. Volgens de doc, kan ik de komende 5/6 weken niet lopen aangezien ik gebroken tenen heb. Shit zeg, laat staan dat ik m'n backpack mee kan sjouwen. Er zit dus niets anders op dan naar huis te komen.. Geloof me, ik heb alle scenario's bedacht om te blijven, maar het is niet echt realistisch en ik wil niemand met mijn teenprobleem opzadelen.
Daarom lieve volgers, kom ik na 2 te gekke maanden alweer naar huis. Tuurlijk baal ik echt enorm en wil ik ook eigenlijk helemaal niet naar huis, maar ik kan op ieder moment nog een reis gaan maken en voor nu heb ik er vrede mee. Het is gewoon onmacht. Ik heb alles gedaan wat ik had willen doen hier, dus ik vind het prima. Daarnaast zijn er in Nederland ook allemaal ontwikkelingen waardoor ik toch ook wel naar huis wil.. (Ik heb een nichtje!;) )
Dus, voor nu is dit het laatste verslag van deze reis. De verhalen van Cambodja houden jullie allemaal tegoed!
Tot snel! X Lisan
-
06 Januari 2011 - 14:52
Pim:
Lieve Lis,
Wat enorm kut voor je!
Een voordeel is dat ik je nu snel weer zie bij nederzandt.
Voor naborrelen of koffie drinken hoef je niet te kunnen lopen en we kunnen je ook allemaal wel een keertje ophalen en wegbrengen.
Voor Co en Pas wordt t ook niet makklijk zo.. die zijn hun gids kwijt.
We zitten er bij nederzandt over na te denken een filmploeg met ze mee te sturen.
Je zult dan onder anderen zien hoe ze op hun uggs door de rimboe banjeren op zoek naar een winkelstraat..
In elk geval veel succes nog even daar en goede terugreis!!
Zie je snel x pim -
06 Januari 2011 - 14:52
Wendy:
he meisje,
wat een nare gebeurtenis, je pakt het goed en verstandig op
sterkte met je voet en goede reis naar huis.
groetjes wendy mom fleur -
06 Januari 2011 - 14:56
Anne:
lies,
ik krijg rillingen van je verhaal maar ik lig ook krom van het lachen.
Vind het leuk dat je weer terug bent, ik dacht dat je al veel langer weg was, je hebt zoveel al meegemaakt, echt super tof!
xx -
06 Januari 2011 - 15:05
Simone:
Chick wat shit zeg.
Maja je hebt 2 maanden ontzettend van je reis genoten en daar moet je inderdaad lekker aan denken. Wie weet heb je de smaak zo te pakken dat je na je herstel weer een ander deel van de wereld ontdekken.
Nou chick tot snel.
X -
06 Januari 2011 - 15:18
Jamie:
Lisje!
Je kent me, je weet het, ik zit hier ook diep in en uit te ademen... Ik ben nogal visueel ingesteld en kan niet tegen bloed. Ahum maar wat een drama moet het zijn geweest om je jaar zo te beginnen.
Maar desalniettemin heb ik weer veel respect voor je hoe je het doet, en ik geloof je helemaal als je alles hebt geprobeerd. Soms gebeuren dingen die niet moeten gebeuren maar is het niet anders.
Je kan beter naar huis komen, je nichtje knuffelen (GEFELICITEERD) (Ik een neefje, jij een nichtje, leuk!) en je door je vrienden laten verzorgen!
Daarna moet je lekker weg gaan weer en je hartje volgen. Komt helemaal goed mop.
Hopelijk tot snel en sterkte met de pijn. Ik had je wel wat anders gegund nu.
Dikke kus en veel liefs! xxx -
06 Januari 2011 - 16:17
Suzanne Van Duijn:
Balen zeg!!!! Hopelijk komt het goed met je teen en maak je snel nog een vette reis. Wél een spannend avontuur dat je nooit meer vergeet ;)
xxx -
06 Januari 2011 - 19:17
Kirsten:
Lieffie, wat een ontzettende pech!
Onwijs jammer dat je door stomme pech je droomreis moet afbreken.. maar ik weet zeker dat je in NL heeeel warm onthaald zal worden!!
heb je veel te vertellen en ben ook benieuwd naar alle verhalen van jou natuurlijk, kom je snel opzoeken schat!!
liefs xxxx -
08 Januari 2011 - 18:30
Marieke:
Jemig Lisanne wat een verhaal. Ik krijg kippevel als ik lees dat die doc 2 uur heeft zitten poeren om je teen te kuizen...auw..auw..auw... Ontzettend lullig en jammer voor je dat het gebeurd is. Wel verstandig om nu gewoon even naar huis te komen. Je gezondheid staat voorop. En wie weet ga je over een tijdje gewoon weer terug?..
Goeie reis, en alvast welkom in ons natte kikkerlandje. Want het regent hier weer lekker.
Liefs Marieke.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley