Bye Bye New Zealand!

In de laatste weken Nieuw Zeeland was ik met Maarten nog naar de All Blacks vs Ireland rugby wedstrijd geweest, een laatste uitje voordat hij naar Australië zou vertrekken. Het was echt een té gave ervaring voor woorden en live voor onze ogen was daar dan eindelijk de bekende Haka warriors dans! Ik supportte the All Black en was helemaal in het zwart en Maarten met zijn voorliefde voor Ierland was in het groen. Grappig! We zijn daarna nog uit geweest in Auckland met ook Stu waar Maarten al die tijd had gelogeerd.

Ook de familie had mij nog op diverse tripjes meegenomen. Eerst had Karen een tripje westkust georganiseerd met ook dochter Zoe en vriendinnetje Oliva, in het extra lange Queens Birthday weekend. We hebben gewandeld door de parken en de abnormaal dikke Kauri trees gespot die soms wel 1200 jaar oud waren. Eind van de middag kwamen we in Opononi een plaatsje aan zee waar we een waanzinnige bungalow hadden met volop zon op ons terras. Karen en ik hadden ons daar natuurlijk met een fles wijn geïnstalleerd tot de zon onder ging. Volgende ochtend gingen we zandboarden in de zandduinen. Een bootje bracht ons erheen en we hadden ruim 2 uur speel plezier met op allerlei bizarre manieren van de zandberg af te boarden. Het weer was daarbij echt prachtig! In de middag nog langs de beroemde Hundertwasser toiletten in Kawakawa.

Weekend erop was het de beurt aan Bill, Sue en Amanda die een roadtrip naar Auckland hadden gepland waarbij we eerst naar de bekende Horse races in Ruakaka waren geweest (Mijn paard had gewonnen!) vervolgens stopte bij een golf and baseball shooting range (ik werd belaagd door de baseball en kreeg deze vol op mijn been, flinke blauwe plek), uit eten in de stad. Logeren en partyen bij Melanie mijn andere nichtje die in Auckland woont en de volgende dag met een kater ontbijten bij vrienden, een beetje cruizen door de stad en in de middag naar de Warriors vs Cowboys rugby league match. Ik ben inmiddels helemaal into the rugby en was dan ook dressed up in de Warriors rugby jersey. Al met al een super leuke trip met veel hilarische momentjes!
Ook mijn collega’s wilden mij voor mijn vertrek nog het nachtleven van Whangarei laten zien en na een borreltje de dag ervoor op John z’n werk had ik het nummer geregeld van een dj van de bekende ‘GC’ serie die die avond in de stad was. (De GC is de Nieuw Zeelandse versie van Oh Oh Cherso, maar dan vertrekken deze party gangers richting the Gold Coast in Australië.)
Dus, ja.. ik had zijn nummer en mijn werk vriendjes waren natuurlijk in alle staten. Na wat smsen waren ze in de ‘Melbas’ kroeg en liepen we ze daar tegen het lijf. Na wat BNer (Bekende Nieuw Zeelander?) kiekjes en gebabbel (weet ik veel wie al die mensen zijn) hebben we het flink laat gemaakt en was het een super gezellig avond! Zondag was dan natuurlijk weer even op een houtje bijten, maar toen John vroeg of ik wel eens had gemotorcrossed was de kater snel over en heb ik in de middag gedirtbiked op het land achter het huis! (Over outdoor leven gesproken..)
En tja, toen was het alweer tijd om bijna te vertrekken. De enige druk die nog op mijn schouders lag was het verkopen van Homy. En ik heb het overal geprobeerd. Een maand rondgereden met te koop briefjes onder de ruit. Op trademe (NZse Marktplaats) gezet en helaas was er weinig animo wat resulteerde in de bus verkopen voor een treurig bedrag op de veiling. Niet echt ideaal, want je hoop natuurlijk toch weer wat centjes terug te kunnen krijgen, immers elke dollar is een dollar als je rond reist. Maar goed, het is niet anders. Homy is mij 8 maanden van dienst geweest en wij hebben er zo’n 5 maanden in gewoond, dus ik zal er verder niet al te veel aan terug denken.


8 maanden Nieuw Zeeland, wie had dat gedacht. Van het land ‘niet zo leuk vinden’ is het uiteindelijk echt ‘houden van’ geworden. En aangezien ik in het begin van mijn reis blogs niet al te enthousiast was, zal ik dat dan nu even recht zetten. Het land is absoluut prachtig en niets van wat we gewend zijn in Nederland. Elke weg die je rijd zie je wel weer een stukje mooi natuur, een besneeuwde bergtop die opdoemt of de blauwe oceaan die na de heuvel verschijnt. Stuk voor stuk wauw momentjes. Denk daar nog een opkomend of ondergaand zonnetje bij en je wilt het land echt nooit meer verlaten. En geloof me, ik zou hier zeker weten kunnen wonen. Heel Europa is in Nieuw Zeeland te vinden, het land is zo ongelofelijk divers.

Ik heb me de laatste tijd erg thuis gevoeld met de vrienden die ik heb gemaakt op het werk en natuurlijk de familie waar ik verbleef, dat ik af en toe al door de real estate boekjes zat te bladeren. Het is ook té makkelijk, je vind zo een huisje direct aan het strand voor een leuke prijs. En het is daarbij ook de ruimte om je heen, het actieve outdoor leven en het warmere klimaat op het Noordereiland wat mij zeker zou over halen. Jammer dat Nieuw Zeeland aan de ander kant van de wereld ligt anders was het een leuk ‘vakantie huisje’ geweest.

Tijdens onze rondrit door Nieuw Zeeland heb ik absoluut mijn favoriete plekjes; het Lord of the Rings dal van Glenorchy, de surfvibe en seawildlife in Kaikoura, de prachtige Mount Taranaki met de surf highway, de vulkanische Tongariro crossing, Pakiri beach, de groene wijnstreek Matakana, the Bay of Islands en alles rondom Whangarei waar ik uiteindelijk bijna 3 maanden heb ‘gewoond’ en gewerkt. Het afscheid was echt niet leuk. Op werk was er een ‘shared tea’ ter ere van mijn vertrek (iedereen neemt wat lekker mee), vrienden van Karen en John hadden een etentje georganiseerd en met de familie hadden we een klein feestje thuis en kreeg ik van hun een Maori greenstone ketting wat me geluk moet brengen bij mijn verder reizen. Al met al veel te veel om op te noemen en veel te veel gehecht aan al deze lieve mensen dat het absoluut tijd was om verder te gaan. Nieuw Zeeland was een ongelofelijke ervaring en het is dan ook raar om te vertrekken. Maar goed, ik vertrek niet voor altijd, want ik kom hier zeker nog wel een keer terug..